Duidelijk communiceren over nabestaandenpensioen
Geplaatst op 16 September 2015
Door Annemarie Hoogwerff Kroon
Afspraak met: Steven van Weyenberg, Tweede-Kamerlid
De afspraak met Steven van Weyenberg gisteren was erg geslaagd. Leuk om een keer de Tweede Kamer te bezoeken en om daar te praten met een kamerlid over nabestaandenpensioen. Het is ook leuk dat wij binnen onze groep verschillende invalshoeken hebben, Sven weet veel over de (reken-technische) uitvoering van de pensioenregelingen, Jeroen is belastingtechnisch onderlegd en zelf heb ik een pensioen-juridische invalshoek. Wij hebben de belangrijkste punten van ons advies gedeeld: - duidelijk communiceren over nabestaandenpensioen; - een uniform partnerbegrip waarbij wordt aangesloten bij het fiscaal partnerbegrip; - alleen nabestaandenpensioen op risicobasis met het oog op uniformiteit, duidelijkheid en vervallen van bijzonder partnerpensioen (ouderwets).
Onder jongeren wordt er vaak gewisseld van baan en partner (arbeidsmobiliteit en partnermobiliteit), het is eenvoudiger als alle pensioenregelingen nabestaandenpensioen hebben op risicobasis; - jongeren vinden het wel wenselijk dat er nabestaandenpensioen is, voor het gevoel dat de nabestaanden die je achterlaat bij overlijden goed verzorgd achterblijven. Uitvoeringstechnisch hebben pensioenfondsen waarschijnlijk bezwaar tegen de plannen om het nabestaandenpensioen te uniformeren en duidelijker te maken. Er zal worden gezegd dat sociale partners de inhoud van de pensioenregelingen en dus ook het nabestaandenpensioen zelf mogen bepalen.
Wij vinden echter dat het ook een overheidstaak is om pensioenproblemen aan te pakken. Doordat het nu allemaal zo ingewikkeld is, is het voor jongeren helemaal niet duidelijk wat nabestaandenpensioen is, laat staan dat zij weten wat er gebeurt met je nabestaandenpensioen bij een waardeoverdracht, echtscheiding of baanwisseling. Het is ook niet duidelijk of je jouw (nieuwe) partner moet aanmelden via de werkgever of bij de pensioenuitvoerder. Hierdoor gaat het vaak mis en ontvangen mensen niet het nabestaandenpensioen waar zij recht op hebben of hadden zij toch echt andere verwachtingen over de hoogte van het nabestaandenpensioen. Dit wordt pas duidelijk op het einde van de rit (overlijden) en dat is een onwenselijke situatie.
Steven van Weyenberg vroeg ons specifiek waarom wij denken dat pensioenfondsen geen zin hebben in verandering. Wij zeiden dat dit komt doordat pensioenfondsen dan weer alle pensioenregelingen moeten aanpassen en dit kost geld. Het gaat echter om veel premie die wij betalen en onze toekomst, daarom is het een goede investering om nu het systeem voor iedereen helderder te maken. Steven van Weyenberg vroeg nog specifiek naar de belastingtechnische problematiek bij pensioenregelingen van directeurs-grootaandeelhouders. Al met al, is onze boodschap duidelijk geworden bij Steven van Weyenberg: duidelijkheid, eenvoud, helderheid, uniformiteit en 1 (fiscaal) partnerbegrip zouden de speerpunten moeten zijn die op de politieke agenda dienen worden geplaatst. Hopelijk komt er ook daadwerkelijk aandacht voor bij bijvoorbeeld Staatsecretaris Klijnsma.
Afspraak met Marcel Kleemans
Vervolgens hadden wij nog een afspraak met Marcel Kleemans van Mandema & Partners. Hij vroeg onze aandacht voor mensen die in de WW terecht komen en waar vervolgens geen nabestaandenpensioendekking meer voor is. Hij stelde voor dit op te lossen via overheidsbemoeienis doordat er een “potje” met geld wordt gereserveerd voor nabestaanden van mensen die onverhoopt komen te overlijden tijdens hun WW-periode (voorheen genoemd: FVP). Er zijn overigens wel pensioenregelingen die nabestaandenpensioendekking behouden tijdens de WW-periode, maar dit is nu nog optioneel geregeld in Pensioenwet en geen verplichting. Het kan ook zijn dat deze problematiek wordt opgevangen door pensioenuitvoerders zelf, bijvoorbeeld doordat er een uitloop- en inlooprisico is bij pensioenuitvoerders. Als er alleen partnerpensioen op risicobasis is, zijn de kosten hiervan ook beperkt. Wij met ons groepje nabestaandenpensioen kunnen niet zo een-twee-drie stelling in nemen over dit overwerp.